Laminacja to proces, podczas którego przynajmniej dwie szklane tafle łączy się ze sobą z pomocą specjalnej międzywarstwy, w postaci foli lub żywicy. Jego celem jest wzmocnienie struktury szkła oraz zapobiegnięcie jego fragmentacji na kawałki, które mogłyby stanowić zagrożenie dla zdrowia lub życia użytkowników konstrukcji szklanej.

Szkło laminowane, nazywane też warstwowym albo laminatem, może powstać z różnych rodzajów szyb – płaskich float, kolorowych, czy hartowanych. W tym ostatnim przypadku mowa jest o bezpiecznym szkle hartowanym – laminowanym. Obecnie jest ono uznawane za najbezpieczniejszy rodzaj szklenia, który stosować można również na elewacjach budynków. Choć początkowo laminat był wykorzystywany przede wszystkim w branży motoryzacyjnej, z powodu zaostrzenia norm dotyczących ochrony życia oraz zdrowia, jest on obecnie materiałem powszechnie stosowanym w różnych branżach, w tym budowlanej oraz szklarskiej. Stanowi on wypełnienie m.in. balustrad, zadaszeń, ekspozycji sklepowych, wysokich ścian działowych czy osłon fasadowych.

Rodzaje międzywarstwy

Jednym z najpopularniejszych rodzajów spoiwa stosowanego w szkle laminowanym są folie, w tym PVB oraz EVA, o których właściwościach pisaliśmy w jednym z wcześniejszych artykułów. Jednak w stosowaniu tej pierwszej, czyli foli poliwinylobutyralowej (PVB), niezbędne jest posiadanie zaawansowanego parku technologicznego oraz zapewnienie, nie tylko na linii produkcyjnej, ale też w magazynach, określonej temperatury oraz wilgotności powietrza. Jest to szczególnie istotne, gdyż laminat z folią PVB jest podatny na wystąpienie delaminacji, czyli rozwarstwienie tafli pod wpływem wilgoci. Z tego powodu producenci coraz częściej zastępują PVB folią EVA (etylenowy polioctan winylu), która choć jest droższa, nie absorbuje wody, nie wymaga klimatyzowanych magazynów, a proces jej nanoszenia na szkło jest prostszy. Dzięki temu ryzyko powstania wadliwego produktu końcowego jest mniejsze.

Laminacja folią

Proces laminacji folią PVB jest dwustopniowy i wymaga zastosowania autoklawu. Po dokładnym oczyszczeniu szkła i umieszczeniu na nim warstwy spoiwa ma miejsce klejenie wstępne, które odbywa się w temperaturze około 70°C. W tym celu stosuje się m.in. piece tunelowe ogrzewane elektrycznie lub wyposażone w specjalistyczne worki podciśnieniowe. Następnie na około 8 godzin laminat wkładany jest do autoklawu, w którym ustawiona jest temperatura wynosząca ok. 115°C oraz ciśnienie na poziomie 10-13 barów.

W przypadku folii EVA wszystkie procesy związane z laminacją próżniową przeprowadzane są w jednym urządzeniu, wyposażonym w układy nagrzewania i chłodzenia. Jednocześnie jest to laminacja jednoetapowa, która odbywa się w temperaturze między 140°C a 155°C, w zależności od specyfiki stosowanej folii.

Laminacja żywicą

Innym rodzajem międzywarstwy w szkle warstwowym są organiczne żywice o wysokiej wytrzymałości – kolorowe lub bezbarwne. W tym przypadku proces laminacji polega na tym, że płynna żywica jest wlewana pomiędzy tafle szkła umieszczone pod kątem, co jednocześnie powoduje wyparcie powietrza z przestrzeni międzyszybowej. Stosowane w tym procesie spoiwa dzieli się na chemoutwardzalne oraz polimeryzowane promieniowaniem UV. W pierwszym przypadku do żywicy dodaje się utleniające utwardzacze, natomiast drugi typ tężeje pod wpływem oddziaływania promieniowania UV. Oznacza to, że laminacja z ich pomocą nie wymaga zastosowania urządzeń ciśnieniowych ani pracy w wysokich temperaturach.

Montaż szkła laminowanego

Szkło laminowane może być montowane z pomocą różnego rodzaju okuć, takich jak mocowania punktowe Piemonte lub Merano, profile montażowe Nuova Roma DRM czy Lazio FCM. Wykonamy z niego również szklane ściany, do których montażu zastosujemy klamry oraz łączniki z serii Como albo Calabria. Należy jednak podkreślić, że zastosowanie pomiędzy szybami międzywarstwy może spowodować, że szkło pod wpływem nacisku (np. w czasie dokręcania śruby) będzie się delikatnie uginać. Dlatego zaleca się, by np. w przypadku drzwi całoszklanych instalowanych z pomocą zawiasów jak np. te z kolekcji Erice Line, stosować szkło tylko